24/7/11

The Lives of Others (2006)

Του Florian Henckel von Donnersmarck με τους Ulrich Mühe, Martina Gedeck, Sebastian Koch

Στην Ανατολική Γερμανία του 1984, ένας ιδιόμορφος και μοναχικός πράκτορας της μυστικής υπηρεσίας Στάζι, ο Wiesler, αναλαμβάνει να παρακολουθήσει τον θεατρικό συγγραφέα Dreyman και την συμβία του Sieland, καθώς υπάρχουν υποψίες για το ρόλο του ενάντια στο κομουνιστικό καθεστώς της χώρας. Στην πορεία όμως, τα δεδομένα αλλάζουν όταν ο Wiesler αρχίζει να συμπαθεί τους 2 αυτούς ανθρώπους και να συμπάσχει μαζί τους.
Έτσι αποφασίζει, έναντι στο ρόλο του, να μην αποκαλύπτει στους ανωτέρους τους στοιχεία που θα μπορούσαν να θεωρούνται ενοχοποιητικά, όπως την κρυφή σχέση της Sieland με κυβερνητικό παράγοντα, την εξάρτηση της από χάπια αλλά και την πρόθεση του Dreyman να γράψει ένα άρθρο, σε συνεργασία με συναδέλφους του, για τα πεπραγμένα της Ανατολικής Γερμανίας και να το δημοσιευτεί σε δυτικό περιοδικό. Αυτό θα του στοιχίσει μεν την καριέρα του αλλά μέσα από αυτήν την ιστορία θα αποκτήσει αυτό που δεν ήξερε ότι είχε: συμπόνια και ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο του...

Ματιά σε μια ιστορική περίοδο που δε νομίζω ότι θέλει κανείς να θυμάται, ειδικά αυτοί που τα έζησαν όλα αυτά. Κρυφές πρακτικές από ένα κράτος που φοβάται τους πάντες, ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό. Πόσο ασφαλής να νιώθεις σε μια κοινωνία, όπου η ελευθερία σου έχει όρια, περνάει από επιτροπές και κάθε μέρα η ζωή σου είναι γραμμένη σε κασέτες? Όταν φοβάσαι για την ζωή σου, και κάνεις συνεχώς συμβιβασμούς, πόσο έλεγχο έχεις μετά για τις πράξεις σου?

Άλλα άραγε, οι "θεατές" της ζωής σου, οι μυστικοί πράκτορες, τι άτομα είναι? Μοναχικά που ζουν μέσα από την δική σου ζωή? Άτομα με ανύπαρκτη κοινωνική ζωή που θέτουν τον εαυτό τους σε μια αποστολή που θεωρούν ιερή? Ο θεατής μπορεί να σε νοιώσει τελικώς? 

Απίστευτη ταινία λοιπόν. Ειλικρινά σε βάζει σε σκέψεις για πράγματα που αγνοούσες... Και όχι μόνο για τις αναφορές περί κατασκοπίας, ελευθεροτυπίας και περιορισμό των ελευθεριών. Μιλάει και για τις ανθρώπινες σχέσεις και για το πως αλλάζουν βάσει των φοβιών και εξαρτήσεων του καθενός, για την απομόνωση  του καθενός μας από την κοινωνία και για την ανάγκη μας να νοιώσουμε ότι μπορεί να υπάρχει κάποιος να μας βοηθήσει, ένα χέρι βοήθειας... ή απλά η ανάγκη μας να βοηθήσουμε, να προσφέρουμε, να μην αδικηθεί κάποιος άλλος...

Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, πλήθος άλλων βραβεύσεων σε διάφορα φεστιβάλ κινηματογράφου, έκανε αίσθηση η ταινία αυτή το έτος 2006... Και ακόμα κάνει... Ουσιαστικά, ο πρωταγωνιστής της ταινίας είναι ο μυστικός πράκτορας Wiesler, αυτός που βρίσκει αυτό που δεν ήξερε ότι του έλειπε: την κοινωνικότητα και την φιλία για τον συνάνθρωπο του... Απίστευτος σε αυτό το ιδιαίτερο ρόλο ο Ulrich Mühe!

3 σχόλια:

  1. από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες!!!!!και από τις πιο συγκλονιστικές, εσωτερικές ερμηνειες αυτή του Ulrich Mühe!!!!πολύ ωραία ανάρτηση!! 

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Από τις πιο δημοφιλείς ταινίες της τελευταίας δεκαετίας με ενδιαφέροντες χαρακτήρες και ανθρωπιστική ματιά (ακόμη κι αν ουσιαστικά δεν υπάρχει ιδιαίτερη πολιτική εμβάθυνση).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η πολιτική εμβάθυνση νομίζω δεν έγινε γτ ήθελε ο σκηνοθέτης να δώσει έμφαση στις ανθρώπινες σχέσεις και στην ζωή σε ένα τέτοιο πολιτιό σύστημα. Ιδιοφυές κατα τη γνώμη μου: δε κάνει πολιτικό σχόλιο, αλλά εμμέσως κριτικάρει αυτήν την κατάσταση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή