3/1/12

Lolita (1962)

Του Stanley Kubrick με τους James Mason, Sue Lyon, Peter Sellers

Ο καθηγητής Humbert μετακομίζει σε μια κωμόπολη της Αμερικής αναλαμβάνοντας μια θέση στο τοπικό  πανεπιστήμιο και νοικιάζει ένα μικρό δωμάτιο στο σπίτι της χήρας Charlotte, η οποία ζει εκεί με την 14χρονή κόρη της, την Lolita. Σύντομα ο Humbert θα παντρευτεί την Charlotte ώστε να μπορεί να έχει από κοντά και στο τέλος να κατακτήσει την μικρή Lolita, με την οποία έχει πάθει μια ερωτική εμμονή.
Θα πρέπει όμως να φτάσουν τα πράγματα στα άκρα για να μάθει ότι η Lolita, αν και φαινομενικά αθώα, έχει ήδη αναπτύξει μια ιδιόμορφη ερωτική σχέση με τον Clare Quilty, έναν όχι και τόσο αξιόπιστο άντρα.

Όταν ακόμα η Αμερική ήταν αθώα και ζούσε την χρυσή εποχή της, μια ταινία τάραξε λίγο τα νερά, όταν φανέρωσε ότι τα ανήλικα κορίτσια μπορούν να προκαλέσουν πάθη, και ότι κρύβουν ένα περίεργο αισθησιασμό. Περισσότερο ταρακούνησε την κλασική Αμερικάνικη οικογενειακή εικόνα, όταν ο 40άρης καθηγητής νοιώθει σεξουαλική έλξη για ένα 14χρονό κορίτσι. 

Δεν είναι και λίγο πράγμα ένας σκηνοθέτης λοιπόν, που τότε άρχισε να αποκτά αναγνώριση από συναδέλφους και κοινό, να παίρνει το κλασικό μυθιστόρημα του Nabokov, το οποίο είχε απαγορευτεί στην Ρωσία ως πορνογραφικό και παιδεραστικό, και να το μετατρέψει σε μια ταινία που δεν προκαλεί πολύ το δημόσιο αίσθημα.  Φυσικά, έπρεπε να αλλάξει λίγο την πλοκή ώστε να περάσει από την επιτροπή λογοκρισίας (μια αλλαγή που έκανε είναι ότι η Lolita στην ταινία ήταν 14 ενώ στο βιβλίο ήτα 12). Το αποτέλεσμα όμως είναι πέρα ως πέρα ικανοποιητικό.

Στην ταινία παρακολουθείς τον σοβαρό καθηγητή (ερμηνευμένο από τον Mason καταπληκτικά) να χάνει κάθε έλεγχο για να αποκτήσει την Lolita, την φαινομενικά αθώα κοπέλα, που όμως μόνο αθώα δεν είναι. Ο Sellers στο ρόλο του αδίστακτου Quilty, κλέβει την εντύπωση και μας αφήνει άφωνους. Το τελευταίο μισάωρο, με την αποκάλυψη από την Lolita όλων όσων έγιναν, σε αφήνει απλά να αναρωτιέσαι αν μπορείς να αντέξεις τις αλήθειες. Ο καθηγητής δεν τις άντεξε, γιατί κάποιος άλλος λέρωσε αυτό που αυτός θεωρούσε διαμάντι...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου