Black Swan (2010)

Του Darren Aronofsky με τους Natalie Portman, Mila Kunis, Vincent Cassel

Η Nina επιτέλους κατάφερε να κερδίσει τον μεγάλο ρόλο στην καριέρα της σαν μπαλαρίνα: τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο "Λίμνη των Κύκνων". Το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζει είναι ότι ενώ είναι ιδανική για την ερμηνεία του "Λευκού Κύκνου", δεν έχει αναπτυγμένη την σκοτεινή πλευρά της για την ερμηνεία του "Μαύρου Κύκνου".

Πιεσμένη από τον σκηνοθέτη της παράστασης Thomas Leroy για να αποκτήσει την σωστή αυτοπεποίθηση, καταπιεσμένη από την μητέρα της και νοιώθοντας την απειλή από την συνάδελφό της και διεκδικήτρια του ρόλου Lily, η Nina θα περάσει την πιο δύσκολη διαδρομή στην ζωή της, θα ανακαλύψει κρυφές πτυχές του εαυτό της, θα χάσει τον έλεγχο αλλά στο τέλος θα αγγίξει - έστω και για λίγο - την τελειότητα...

Ο δρόμος προς την ωριμότητα αλλά και στην καταξίωση. Η Nina πρέπει να "ενηλικιωθεί" για να

μπορέσει να γίνει η τέλεια prima ballerina, και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βρει τον "σκοτεινό" εαυτό της, να ξεφύγει από την "ασφάλεια" της και να ανακαλύψει την γυναικεία φύση της.

Ποιος θα περίμενε ποτέ ότι μια ταινία για την προετοιμασία μιας παράστασης κλασσικού χορού θα μπορούσε να γίνει ένα ιδιαίτερο ψυχολογικό θρίλερ... Κι όμως, η ταινία αυτή σε κρατάει ακόμα και αν το μπαλέτο δεν σε ενδιαφέρει καθόλου. Κι αυτό γίνεται γιατί ο Aronofsky γρήγορα εισάγει τον αδιέξοδο χαρακτήρα της Nina και την αγωνία της για τον εαυτό της αλλά και την καριέρα της. 

Η Nina είναι το κορίτσι που δεν είναι γυναίκα ακόμα. Την σαγηνεύει ο σκηνοθέτης της αλλά δε μπορεί να τον σαγηνεύσει. Παθιάζεται με την Lily, αν και ξέρει ότι είναι ο βασικός της αντίπαλος. Αγαπάει την μητέρα της, ενώ ξέρει ότι είναι ο βασικός λόγος που δεν έχει ωριμάσει ακόμα. Βλέπει την παλιά δόξα του μπαλέτου Beth και φοβάται για το δικό της μέλλον. Θα πρέπει να τολμήσει και να διεκδικήσει, να πονέσει και να πληγώσει, να παραμείνει αθώα και πονηρή, κορίτσι και γυναίκα. Θα μπορέσει;

Η Natalie Portman ερμηνεύει το ρόλο της ζωής της (τουλάχιστον μέχρι τώρα), τον ρόλο για τον οποίο

έχει παλέψει και αφοσιωθεί περισσότερο (πάνω από 1 χρόνο προετοιμασία με μαθήματα μπαλέτου, χάσιμο 10 κιλών κτλ). Τα βραβεία αναμενόμενο να τα πάρει, καθώς και την όποια αναγνώριση της από συναδέλφους και κοινό.
Ωστόσο, προσωπικά θεωρώ αποκάλυψη την - άγνωστη μέχρι τότε - Mila Kunis που έπεισε ως "Μαύρος Κύκνος". Θρυλική η καυτή ερωτική σκηνή, αίνιγμα η τελευταία σκηνή της ταινίας...

O Aronofsky για ακόμα μια φορά ξετυλίγει την βαθιά ψυχολογική σύνθεση των ηρώων του, μας καθοδηγεί βασανιστικά στην μοιραία πορεία τους και στο τέλος μας αφήνει με απορίες. Όπως και στο "Requiem for a dream", η λύτρωση δεν έρχεται όπως την θέλεις...

Τι κι αν αδικήθηκε στα Oscars του 2011; Τουλάχιστον τα ελληνικά Blogoscars έδωσαν στον Aronofsky όλη την δόξα και την τιμή... Enjoy!