11/7/11

Mr. Smith Goes to Washington (1939)

Του Frank Capra με τους James Stewart, Jean Arthur, Claude Rains

Όταν ο γερουσιαστής μιας πολιτείας πεθαίνει έξαφνα, ο κυβερνήτης Hopper διορίζει στην θέση του τον αρχηγό και δάσκαλο των προσκόπων της περιοχής, τον Jefferson Smith, πιστεύοντας ότι η αφέλεια και η άγνοια του για το πολιτικό σύστημα θα ευνοήσει τον μεγαλοεπιχειρηματία Jim Taylor να συνεχίσει ανενόχλητος τις δουλειές του, στις οποίες έχει βοηθήσει μέγιστα και ο εταίρος γερουσιαστής της πολιτείας Paine. Όταν όμως ο Smith θα θελήσει να περάσει ένα νομοσχέδιο για την δημιουργία μιας μεγάλης προσκοπικής σχολής θα ενοχλήσει αυτά τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, και έτσι θα βρεθεί αντιμέτωπος με την άγρια πλευρά της πολιτικής.
Θα γίνει στόχος κακόβουλων δημοσιευμάτων, θα γίνει ειδική επιτροπή ώστε να εξεταστούν τα "κίνητρα" του γι' αυτό το νομοσχέδιο και θα πιεστεί εντόνως να παραιτηθεί από την θέση του. Ωστόσο, θα δώσει την ύψιστη μάχη μέσα στην Γερουσία, όταν θα προσπαθήσει να καταγγείλει ενώπιον όλου του πολιτικού συστήματος για τις πρακτικές αυτές. Σύμμαχος του σε αυτήν την άνιση μάχη θα είναι η Saunders, μια κυνική και περπατημένη στα πολιτικά νεαρά που θα τον ερωτευτεί...

Σαν κάτι να μας θυμίζει εμάς τους Έλληνες το story αυτής της ταινίας, ε? Πόσο λοιπόν τέλειο είναι να δεις μια από τις πρώτες ταινίες με πολιτικό περιεχόμενο, που καυτηριάζει το πολιτικό σύστημα με τις πρακτικές του και την διαπλοκή του, και γυρισμένη στην Αμερική, όπου εκεί δύσκολα μπορούν να δεχτούν κριτική ως προς τους θεσμούς? Στο λέω εγώ, είναι απλά τέλειο.

Όλη η ταινία γυρίζει γύρω από το φαύλο πολιτικό σκηνικό: ο απλός επαρχιώτης, που δέχεται την θέση του Γερουσιαστή από περηφάνια και τιμή για την χώρα του, δε γνωρίζει αρχικά σε τι έχει μπλέξει. Και ενώ βολεύει πολλούς να παραμείνει άσχετος ως προς τα καθήκοντα του, όταν θα θελήσει να περάσει ένα νομοσχέδιο θα βρει πολλούς εχθρούς ενώπιον του. Ο αγώνας για αλήθεια και δικαιοσύνη είναι άνισος, μιας και τα ΜΜΕ θα είναι εναντίον του. 

Ένας άντρας μόνος, καθαρός και με ήσυχη συνείδηση, θα προσπαθήσει να ξεπλύνει την ντροπή όλης της χώρας του και να καθαρίσει το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Οι τελευταίες σκηνές στην αίθουσας της Γερουσίας, όπου ο Smith θα κρατήσει την συνεδρίαση σε "ομηρία" (κάνοντας χρήση έναν ιδιότυπο κανονισμό) είναι απλά εξαίσιες. Ο James Stewart σε ένα ρόλο που τον ανέβασε στο πάνθεον των ηθοποιών εκείνης της εποχής...

Ο Frank Capra δουλεύει πάνω σε ένα πολύ καλογραμμένο σενάριο (Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για τον Lewis R. Foster) και φτιάχνει ένα πολιτικό δράμα που, όπως ήταν αναμενόμενο, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και αντιδράσεις στον πολιτικό χώρο. Διάφοροι κυβερνώντες δήλωσαν ντροπιασμένοι για το θέμα της ταινίας, πολλοί δημοσιογράφοι ενοχλήθηκαν για τις αναφορές της ταινίας στο ρόλο των ΜΜΕ ενώ στην πρώτη δημόσια προβολή της πολλοί πολιτικοί έδειξαν αμέσως την ενόχληση τους αποχωρώντας στην μέση της προβολής. Παρ' όλο αυτά, είναι ένα από τα καλύτερα πολιτικά δράματα όλων των εποχών...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου