23/12/10

Die Hard (1988)

Του John McTiernan με τους Bruce Willis, Alan Rickman, Bonnie Bedelia

Ο Τζον Μακ Κλειν, Νεοϋορκέζος μπάτσος με αντισυμβατική συμπεριφορά, επισκέπτεται Παραμονή Χριστουγέννων την οικογένεια του στο Λος Άντζελες όπου μετακόμισαν πρόσφατα λόγω αποδοχής της συζύγου του μιας σημαντικής εργασιακής θέσης… Πρώτος σταθμός του είναι το Χριστουγεννιάτικο Πάρτι της εταιρείας της γυναίκας του στα γραφεία της… Το Πάρτι όμως θα έχει απρόσκλητους επισκέπτες: Μια Ομάδα κλεφτών-τρομοκρατών εισβάλλουν στο πάρτι με σκοπό να κλέψουν αμερικάνικα ομόλογα που κατέχει η εταιρεία αξίας πολλών εκατομμυρίων δολαρίων…
Ο μόνος που μπορεί να σώσει το Πάρτι είναι μόνος ο Τζον, και οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ του…

Οι ταινίες δράσης πάντα ακροβατούν ανάμεσα στην υπερβολή και στην λιτή προσέγγιση… Και τέτοιου είδους ταινίες συνήθως με αφήνουν αδιάφορη… Π.χ. δεν έχω δει ποτέ ταινία του Ζαν Κλωντ Βαν Νταμ ή του Στιβεν Σιγκαλ… Γενικά, το πολύ πιστολίδι, αιματοκύλισμα και βομβαρδισμό το βαριέται και ο πιο σκληροτράχηλος στρατιώτης…

Αυτή όμως η ταινία είναι το κάτι άλλο… Την είδα πριν από ένα μήνα και τρελάθηκα… Είχε τρελή αγωνία για το πώς θα τελειώσει… Δε με χάλασαν καθόλου οι σκηνές δράσης ούτε τα αίματα που έτρεχαν από παντού… Είναι για μένα η απόλυτη ταινία δράσης… Ποια είναι τα ατού της ταινίας?
  1. Bruce Willis. Με αυτήν την ταινία εδραιώθηκε στο Χόλυγουντ, έγινε ο απόλυτος ηθοποιός ταινιών δράσης, το απόλυτο αρσενικό και σεξ σύμπολ (εμένα πάλι σαν άντρας δε μου αρέσει αλλά it doesn’tt matter…). Είχαμε και 3 sequels μετά, έτσι για να χαιρόμαστε…
  2. Alan Rickman. Στην πρώτη του μεγάλη εμφάνιση σε αμερικάνικη ταινία, ο Βρετανός ηθοποιός, που είναι πιο γνωστός για τις θεατρικές του ερμηνείες, απλά έκλεψε την παράσταση… Απλά τέλειος… Ανάμεσα στην παράνοια ενός τρομοκράτη και την τετραγωνική λογική του τέλεια οργανωμένου ληστή, η ερμηνεία του δεν είναι ούτε υπερβολική, ούτε πομπώδης…
  3. Πλοκή. Αναμειγνύονται θέματα κοινωνικά (το κυνήγι της καριέρας από μια παντρεμένη γυναίκα), πολιτικοοικονομικά (συσσώρευση πλούτου σε πολυεθνικές), γραφειοκρατικά (αμφισβήτηση των μη τυπικών πρακτικών του Μακ Κλέιν από τους ανωτέρους τους και το FBI) κτλ… Βέβαια δεν είναι μια feel good ταινία για τις Παραμονές Χριστουγέννων αλλά είναι μια καλή επιλογή…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου