Του Michael Cimino, με τους Robert DeNiro, Meryl Streep, John Cazale, Christopher Walker
Μια παρέα εργατών από ένα χωριό της Πενσυλβάνιας αποφασίζει να πάει να πολεμήσει στο Βιετνάμ. Ο πόλεμος τους αλλάζει όμως… Μπορεί ποτέ κανείς να συνέλθει όταν ζει τέτοιες φριχτές στιγμές?
Το έχω ξαναπεί: Υποψιάζομαι ότι οι Αμερικάνοι κάνουν πολέμους-φιάσκο μόνο και μόνο για να έχουν υλικό για ταινίες… Αλλιώς δε εξηγείται… Άσε που δε δέχομαι ότι την λογική μετά Χριστό προφήτης… Δηλαδή αφού κατάλαβαν την μα… τώρα κάνουν ταινίες για να εξιλεωθούν?
Η ταινία αυτή, παρ’ όλο που έκανε πάταγο όταν κυκλοφόρησε, έχει δεχτεί άσχημη κριτική, κυρίως ως προς τα ιστορικά στοιχεία που παραθέτει… Πρώτον παρουσιάζει τους Βιετναμέζους ως μοχθηρά, σαδιστικά ατομάκια που έπαιζαν Ρώσικη Ρουλέτα με τους κρατούμενούς τους… Δεύτερον, δε υπάρχει (όπως λένε βέβαια, εγώ που να ξέρω?) καταγραφή που να λέει ότι οι Βιετναμέζοι έπαιζαν Ρώσικη Ρουλέτα…
Αυτό που με χάλασε είναι που κρατάει 3 ώρες… Κάθε ταινία που κρατάει πάνω από 2,5 ώρες για μένα είναι κουραστική (γι’ αυτό το λόγο αποφεύγω να δω τόσα χρόνια το Ran, παρ’ όλο που το έχω το DVD).
Είναι καλή όμως ταινία για αυτούς τους λόγους:
- Christopher Walker: Έχει το λεγόμενο ‘Βλέμμα του Τρελού’. Είναι το psycho το πρόσωπο του που σε πείθει για κάθε διεστραμμένο ρόλο. Γι’ αυτήν την ταινία πήρε και Όσκαρ.
- John Cazale: Την εποχή που γυριζόταν η ταινία, είχε καρκίνο των οστών, σε προχωρημένη φάση. Ο σκηνοθέτης το ήξερε αλλά ο Cazale, με την σύμφωνη γνώμη της τότε αρραβωνιαστικιά του Meryl Streep, συνέχιζε να παίζει… Δυστυχώς πέθανε μόλις τελείωσαν τα γυρίσματα.
nai, ki emena me kourase otan thn eblepa...
ΑπάντησηΔιαγραφήalla asxeta apo to ti alh8euei gurw apo to bietnam, mou fanhke kalosthmenh kai xwris polles famfares, aplh eksistorhsh, me tetoious h8opoious bebaia den eixe anagkh tis famfares.