Μια χώρα είναι υπό οικονομική κατάρρευση… Μια πλούσια μεγαλοαστή χήρα δέχεται να την ξελασπώσει αρκεί όμως να οριστεί ως νέος διοικητής ένας δικός της άνθρωπος… Ο Ρούφος Τ. Φαιρφλαι. Η επιλογή αυτή δεν είναι αρεστή σε όλους, οδηγώντας σε αστείες παρεξηγήσεις, κωμικές κατασκοπείες και απλά καθαρό γέλιο για τους θεατές…
Υπάρχουν ταινίες που απλά σε κάνουν να γελάς… Χωρίς χοντροειδής αστεία και καφρίλες, η ταινία αυτή είναι απλά διασκεδαστική… Την ευχαριστιέσαι… Χαίρεσαι το χιούμορ των αδερφών Μαρξ που είναι τόσο απλοϊκό και συνάμα έξυπνο ώστε να μην ψάχνεις να βρεις ψεγάδια…
Άλλωστε υπάρχουν ταινίες που μπορεί καλλιτεχνικά να μην είναι άρτιες αλλά απλά να διασκεδάζεις μαζί τους… Ο κινηματογράφος πάνω από όλα είναι διασκέδαση… Ειδικά για την εποχή που βγήκε αυτή ταινία (1933, μόλις είχε καταρρεύσει οικονομικά η Αμερική και όλος ο κόσμος), η ταινία ήταν μια λύτρωση αλλά και μια σάτιρα ταυτόχρονα… Προκάλεσε σχόλια, προκάλεσε την οργή του Χίτλερ για τις έμμεσες αναφορές του στα ολοκληρωτικά καθεστώτα, αλλά πάνω απ’ όλα προκάλεσε λυτρωτικό γέλιο στα πρόσωπα ανθρώπων που τότε ζούσαν δύσκολα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου