Του Raoul Walsh με τους Humphrey Bogart, Ida Lupino, Alan Curtis
Την επόμενη στιγμή της αποφυλάκισης του, που έγινε μουλωχτά από ένα παλιό του συνεργάτη, ο διαβόητος κλέφτης Roy Earle δέχεται μια νέα δουλειά από το αφεντικό του: να ηγηθεί μιας ομάδας η οποία θα ληστεύσει ένα ξενοδοχείο. Η ομάδα, εκτός από αυτόν, αποτελείται από 2 μικροκλεφτρόνια και την Marie, την κοπελιά ενός από τα κλεφτρόνια. Το αρχικό κίνητρο για να δεχτεί ο Roy την δουλειά είναι να μπορεί να δώσει το μερίδιο του σε μια νεαρά κοπελιά, την "Babe", που γνώρισε και γοητεύτηκε από αυτήν, ώστε να κάνει μια ιατρική επέμβαση και να μπορέσει να ξεπεράσει την αναπηρία της. Δυστυχώς, η ληστεία δε πήγε καλά καθώς η ομάδα άφησε ένα νεκρό πίσω της και αυτό έκανε το κυνηγητό από την αστυνομία να είναι ακόμα πιο εντατικό.
Τρομοκρατημένος από το κυνηγητό και απογοητευμένος από την μη ανταπόκριση στο ερωτά του από την "Babe", ο Roy βρίσκει κουράγιο στην αγκαλιά της Marie και μαζί της, θα προσπαθήσει να ξεφύγουν την σύλληψη τους από την αστυνομία. Τελευταίο καταφύγιο γι΄αυτόν θα είναι τα βουνά της Sierra, όπου εκεί ο Roy παίζει όλα για όλα την ελευθερία του...
ΟΚ, ωραία ταινία, με ψιλοκαλή πλοκή, ενδιαφέρουσες σκηνές καταδίωξης αλλά και πινελιές ερωτικού ενδιαφέροντος, αλλά εντάξει, δεν είναι και η πιο τέλεια ταινία που θα δεις ποτέ. Εκτός και αν είσαι φαν του είδους με ταινίες για εγκληματίες παλιάς εποχής.
Περισσότερο μου κέντρισε την προσοχή η παρουσία της απίστευτα όμορφης Ida Lupino παρά ο ίδιος ο Bogart. Τελικό συμπέρασμα: όταν παίζει ο Bogart τον κακό σε μια ταινία δεν είναι τόσο καλός όσο όταν παίζει τον καλό αστυνομικό ή ντετέκτιβ ή πληγωμένο άντρα. Ναι, την ποιότητα του σαν ηθοποιός δεν την χάνει σε κανένα ρόλο, αλλά εγώ προσωπικά τον προτιμώ σε ρόλους με πιο έντιμο χαρακτήρα. (Λιτή η αναφορά μου σε αυτή την ταινία, τόσο πολύ μου άρεσε...)
Η ταινία αυτή ήταν ουσιαστικά ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος του Bogart, ο οποίος έχει αρκετά καλά στοιχεία. Οι ρόλοι του πριν έμοιαζαν στην πλειοψηφία τους με αυτόν, απλώς ήταν στα δεύτερα ονόματα. Ωστόσο, άλλαξε περσόνα κατευθείαν στην επόμενη ταινία The Maltese Falcon, καθορίζοντας έτσι τους ρόλους από εκεί και πέρα:κυνικός και απότομος, αλλά θα κάνει πάντα το σωστό. Τέλος, θα συμφωνήσω μαζί σου στο γεγονός ότι την παράσταση κλέβει η Ida Lupino, χωρίς όμως να ακολουθήσει (δυστυχώς) την ίδια ανοδική πορεία με τον Bogart στη συνέχεια.
ΑπάντησηΔιαγραφή