14/4/11

Blue Velvet (1986)

Του David Lynch με τους Isabella Rossellini, Kyle MacLachlan, Dennis Hopper

Ένα κομμένο αυτί σε ένα χωράφι μιας ήσυχης (όπως έδειχνε) κωμόπολης, ήταν η αρχή ώστε ο Jeffrey, ένας φιλήσυχος νεαρός, να μπει σε ένα άλλο, πιο σκοτεινό κόσμο. Με τη βοήθεια της φίλης του Sandy, που είναι και κόρη του τοπικού αστυνομικού διευθυντή, προσπαθούν να μάθουν τι κρύβεται πίσω από το κομμένο αυτί. Αυτό όμως που τους αποκαλύπτεται είναι μια καλά κρυμμένη ιστορία σεξουαλικού σαδισμού και ψυχολογικής βίας, όπου πρωταγωνιστές είναι η αισθησιακή τραγουδίστρια τοπικού μουσικού κέντρου Dorothy και ο ιδιόρρυθμος (επιεικής χαρακτηρισμός) μαγαζάτορας Frank.

Στην αρχή ο Jeffrey από περιέργεια και μόνο, δέχεται να εμπλακεί ώστε να μάθει τι συμβαίνει ακριβώς, αλλά με το καιρό δημιουργεί μια ερωτική σχέση με την Dorothy και αποκαλύπτει ότι τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Το τέλος σίγουρα δε θα είναι χαρούμενο: όλοι από αυτήν την ιστορία θα βγουν λιγότερο αθώοι και περισσότεροι καχύποπτοι...

Τα film noir μπαίνουν σε μια άλλη τροχιά: είναι ακόμα πιο σκοτεινά, πιο σαδιστικά, πιο υπόγεια, κρύβουν σεξουαλικές ανωμαλίες που είναι ανείπωτες και δράματα που δεν εξομολογούνται. Η περίοδος της αθωότητας πέρασε ανεπιστρεπτί: τίποτα δε θα είναι το ίδιο, κάτι που διακρίνεται πλήρως στο πρόσωπο του πρωταγωνιστή...

Ο Lynch δε σου καλύπτει τα μάτια, δε σου ωραιοποιεί την κατάσταση, δε σε προστατεύει: ακόμα και αν έχει σαν μουσική επένδυση την γλυκιά μελωδία:"she wore blue velvet...", σε βάζει στα υπόγεια μονοπάτια ενός κόσμου που όλοι θέλουν να μη ξέρουν ότι υπάρχει. Γιατί η αισθησιακή Rossellini μπορεί να είναι άκρως ερωτική αλλά ζει ένα δικό της δράμα, γιατί ο καθώς πρέπει Hopper είναι ένα άτομο με καταπιεσμένους φόβους που τους εκφράζει βία και καταπιεστικά προς τους άλλους, γιατί γύρω από αυτούς είναι μια ολόκληρη ομάδα από άτομα που κρύβονται στο φως της ημέρας...

Είναι ένα film noir διαφορετικό από αυτά της δεκαετίας του 40, του 50, του 60... Γιατί το τέλος της αθωότητας προστάζει άλλα πράγματα. Και ο Lynch δε διστάζει να εγκαινιάσει την νέα εποχή...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου