Του Luis Buñuel με τους Pierre Batcheff, Simone Mareuil
Σκόρπιες σκηνές με τρομερά, ανατριχιαστικά και πρωτότυπα για την εποχή του effects, ενωμένες όλες μαζί για να αναπαραστήσουν ένα όνειρο...
Ο σκηνοθέτης της ταινίας δούλεψε πάνω σε μια ιδέα του ζωγράφου Salvador Dalí και παρουσίασε μια ταινία χωρίς ιδιαίτερη αρχή, μέση και τέλος. Σίγουρα όμως σου μένει η αίσθηση της όλης ταινίας...
Σκηνές εμπνευσμένες από ένα φημισμένο ζωγράφο... Τι πιο πρωτόγονο στην εποχή μας? Σκηνές με εφέ αδιανόητα για την εποχή τους... Υποβόσκει ο φόβος και η αγωνία...
Και ναι, είναι και αυτή μια βουβή ταινία... Και επειδή πάλι είμαι στις καλές μου, σας δίνω την καλύτερη YouTube version που βρήκα:
Κρατάει πάλι μόνο 15 λεπτά... Δείτε την, αξίζει... Και όχι πάλι για ιστορικούς λόγους όπως το The Great Train Robbery ... Εδώ υπάρχει μια μαγεία, ένα ωραίο στυλ...
Καλησπέρα και συγχαρητήρια για το blog σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μπουνιουέλ είναι ο 3ος πιο αγαπημένος μου σκηνοθέτης όλων των εποχών. Λατρεύω τον σουρεαλισμό και το "Un chien andalou" μαζί με το "8 1/2" του Φελίνι τις θεωρώ τις πιο ανντιπροσωπευτικές του κινήματος.
Σε ευχαριστώ πολύ... Το δικό σου βεβαια είναι πιο μελετημένο και σαφώς καλύτερο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο χρόνο που άρχισα να βλέπω και βουβές ταινίες, παρατηρώ την έμφαση που δίνουν οι τότε κινηματογραφιστές στην εικόνα... Εδώ μέσα σε 15 λεπτά παρουσιάζεται η άναρχη φύση ενός ονείρου που δεν βγάζει κανένα νοήμα... Ποίηση...
σουρεαλισμος στο maximum
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα και συγχαρητήρια για το blog σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μπουνιουέλ είναι ο 3ος πιο αγαπημένος μου σκηνοθέτης όλων των εποχών. Λατρεύω τον σουρεαλισμό και το "Un chien andalou" μαζί με το "8 1/2" του Φελίνι τις θεωρώ τις πιο ανντιπροσωπευτικές του κινήματος.