Do the right thing (1989)

Του Spike Lee με τους Danny Aiello, Ossie Davis, Ruby Dee

Μια ζεστή μέρα καλοκαιριού, σε μια γειτονιά του Brooklyn, όλα ξεκίνησαν όπως κάθε μέρα. Ο Mookie, ένας "μαύρος" της γειτονιάς, πάει να δουλέψει ως διανομέας πίστας σε μια πιτσαρία της γειτονιάς που την έχει ο Sal και οι 2 γιοί του, Ιταλοαμερικάνοι. Διάφορες παρεξηγήσεις, παλιές νοοτροπίες, προκαταλήψεις και υπόγειες ρατσιστικές αντιλήψεις φανερώνονται καθ' όλη την διάρκεια της ημέρας, δείχνοντας ότι σε αυτήν την γειτονιά, αυτές οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές.
Μια άτυχη στιγμή, στο τέλος της ημέρας ήταν αρκετή για να ξεσπάσει αυτή η υπόγεια κατάσταση: ένας καβγάς του Sal με τον Radio Raheem για ασήμαντη αφορμή ήταν αρκετό ώστε να προκληθεί ο άδικος θάνατος του Radio Raheem από τους αστυνομικούς αλλά και να ξεσπάσουν οι υπόλοιπη "μαύρη κοινότητα" της γειτονιάς και να βανδαλίσουν το μαγαζί του Sal. Πλέον, η γειτονιά ζούσε το δράμα της...

Ταινία που ανέδειξε την πραγματική πλευρά της ζωής σε μια γειτονιά της Νέας Υόρκης, όπου διάφορες μειονότητες και εθνικότητες προσπαθούν να επιβιώσουν, νοιώθοντας συνεχώς αδικημένοι ο ένας από τον άλλο, χωρίς όμως ουσιαστικό λόγο. Η απομόνωση, η περιθωριοποίηση από την κεντρική ανάπτυξη μιας κοινωνίας και ο περιορισμός τους σε λίγες δυνατότητες τους κάνει να πιστεύουν ότι ο εχθρός τους είναι ο άλλος. Το μίσος και οι προκαταλήψεις ανθίζουν και θέλουν απλά μια αφορμή για να ξεσπάσει όλο αυτό.

Στην δεκαετία του 80, η "μαύρη" κοινότητα (θέλω να πιστεύω ότι είναι political correct να χρησιμοποιώ την λέξη "μαύρη") άρχισε να αποκτά περηφάνια γιατί οι μεγαλύτεροι stars στις show-business ήταν και αυτοί "μαύροι" (Michael Jackson, Eddie Murphy, Prince). Και στα τέλη του 80 η rap μουσική, μια μουσική που προέρχεται από την κουλτούρα της μαύρης κοινότητας, αποκτούσε τρελή mainstream επιρροή. Παρ' όλο αυτά, οι μαύροι ακόμα ένοιωθαν αποκομμένοι και περιθωριοποιημένοι από την υπόλοιπη κοινωνία.

Έτσι λοιπόν, ο Spike Lee γράφει και σκηνοθετεί μια ταινία που η οποία δεν παίρνει καμία θέση υπέρ ή κατά κανενός, δείχνει την φαυλότητα του ρατσισμού και των προκαταλήψεων. Το μήνυμα που θέλει να περάσει είναι ένα: η βία και το μίσος μεταξύ συνανθρώπων που δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα δεν οδηγεί πουθενά.
Περισσότερο όμως μιλάει και για την αστυνομική αυθαιρεσία και ατιμωρησία στα δικά τους λάθη, κάτι που ακόμα και μετά από 22 χρονιά απασχολεί πολλές χώρες. Πρόσφατα περιστατικά και στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς είναι παρόμοια με γεγονότα που λαμβάνουν μέρος στην ταινία, κάνοντας την ακόμα πιο επίκαιρη αλλά και διδακτική... (άχρηστη πληροφορία: ήταν η ταινία που είδε ο Barak Obama στο πρώτο του ραντεβού με την μετέπειτα γυναίκα του Michelle).