7/6/11

Amadeus (1984)


Του Milos Forman με τους F. Murray Abraham, Tom Hulce, Elizabeth Berridge

Ο συνθέτης Antonio Salieri, ενώ βρίσκεται σε ψυχιατρικό ίδρυμα, εξομολογείται ότι αυτός σκότωσε τον μεγάλο συνθέτη Mozart. Έτσι ξεκινά μια αφήγηση της ζωής και της καριέρας του μεγάλου κλασικού συνθέτη Mozart που από παιδί-θαύμα της εποχής, υπό την καθοδήγηση του απαιτητικού πατέρα του, εξελίχθηκε σε ένα ιδιοφυή και απίστευτα ταλαντούχο συνθέτη που μεσουρανούσε στην Βιέννη στα τέλη του 18ου αιώνα.
Το ταλέντο, η μουσική ιδιοφυΐα αλλά κυρίως οι ριζοσπαστικές για την εποχή του μουσικές προτάσεις προκαλούσε ανάμεικτα συναισθήματα στον Antonio Salieri, στο αντίπαλο δέος του Mozart, και, ενοχλημένος από την επιρροή και τη δόξα που αποκτούσε μέρα με την μέρα ο νεαρός αυτός συνθέτης, προσπαθούσε να βρει τρόπους να μειώσει την δημιουργικότητα του αλλά και την αντίληψη του. Το τέλος του Mozart θα είναι και το τέλος του Salieri, η αιώνια τιμωρία του.

To 1984 μια ταινία μονοπώλησε τα Όσκαρ: "Amadeus". Και αυτό είναι απολύτως λογικό. Βασισμένο στο θεατρικό έργο του Peter Shaffer (ο οποίος διασκεύασε το έργο του σε κινηματογραφικό σενάριο), η ταινία αφηγείται την δόξα και την πτώση ενός μεγάλου θρύλου της κλασικής μουσικής, του Wolfgang Amadeus Mozart, ο οποίος μόλις στα 35 χρόνια ζωής του, άλλαξε την κλασσική μουσική καταλυτικά με τα έργα του όπως "Le nozze di Figaro", "The Magic Flute" κτλ. 

Η αφήγηση γίνεται μέσα από τα μάτια του χαρακτήρα του Antonio Salieri, του συνθέτη που νοιώθοντας μειονεκτικά μπροστά στο θεόσταλτο ταλέντο του Mozart, προσπαθούσε να βρει το κουμπί του και να μειώσει την επιρροή του. Πλημμυρισμένη με υπέροχες εικόνες, απίστευτα σκηνικά αλλά και φυσικά τέλεια μουσική, η ταινία αυτή είναι must-see, ακόμα και αν δε σου αρέσει η κλασική μουσική (όπως και μένα).

8 Όσκαρ λοιπόν: Α' αντρικού ρόλου στον F. Murray Abraham στον ρόλο του Antonio Salieri, Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, Κοστουμιών, Μακιγιάζ, Ήχου (αλλά όχι μουσικής μιας και χρησιμοποιήθηκε μη πρωτότυπη μουσική επένδυση), Διασκευασμένου Σεναρίου, Ταινίας και Σκηνοθεσίας. 



2 σχόλια:

  1. Αυτή κι αν ήταν ταινία. Σε μένα προσωπικά αλλά και σε άλλους νομίζω πως κατέρριψε την εικόνα που είχαν για τον Μότσαρτ στην πρώτη σκηνή εμφάνισής του. Από τον ιδιοφυή μουσικό που είχε μια θέση στο πάνθεον της παγκόσμιας μουσικής, τον βλέπεις να γίνεται άνθρωπος και να φέρεται σαν μικρό παιδί. Διότι αυτό ήταν, πέθανε πολύ νωρίς κάνοντάς μας να αναρωτιόμαστε τι άλλο θα μπορούσε να προσφέρει εάν ζούσε λίγο ακόμη.
    Έχω καιρό που είδα την ταινία και έχω την εντύπωση πως ο Σαλιέρι κάπως συμμετείχε στον θάνατο του Μότσαρτ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παρ' όλο αυτά, δεν υπάρχουν σοβαρές ιστορικές καταγραφές για το ποιός ακριβώς ήταν ο χαρακτήρας του Μοτζαρτ... Αυτό το γελάκι ήταν εφεύρεση του συγγραφέα... Επίσης, κανείς δε ήξερε αν πραγματικά είχε παιδικό τραύμα με το πατέρα του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή