16/8/13

Meshes of the Afternoon (1943)

Των Maya Deren & Alexander Hammid με τους ιδίους

Μια γυναίκα γυρνάει ένα απόγευμα στο σπίτι της αλλά διάφορα πράγματα την κάνουν να αναρωτιέται ότι κάτι ίσως δε πάει καλά: ένα λουλούδι, ένα κλειδί, μια πόρτα ανοιχτή, ένα μαχαίρι, ένα τηλέφωνο. Απλά καθημερινά αντικείμενα που δεν είναι εκεί που πρέπει. Ανήσυχη και κατάκοπη, πέφτει σε ύπνο όπου το ονειρό της συχνά μπερδεύεται με την πραγματικότητα.
Ονειρεύεται την κραυγή της ή φωνάζει όντως; Τα αντικείμενα έχουν όντως αλλάξει θέση ή απλά το ονειρεύεται; Ξύπνησε ή ακόμα κοιμάται; Ο άντρας που είδε μπήκε όντως στο σπίτι ή απλά τον είδε στον ύπνο της; Τελικά όνειρο ήταν ή πραγματικότητα;

Αρχικά, ας δούμε μαζί αυτήν την 13λέπτη ταινία:


Τι σας θύμισε, έστω και λίγο; Μα φυσικά Luis Brunel & Salvador Dali, ειδικά τις 2 πιο γνωστές τους συνεργασίες: Un chien andalou και L' Age d' Oro. Και αυτό ήθελε να πετύχει το ζευγάρι (και στη ζωή και στο κινηματογράφο) Maya Deren & Alexander Hammid, φέρνοντας στον αμερικάνικο κινηματογράφο το κίνημα του ευρωπαϊκού σουρεαλισμού.

Πρωτοπόροι και οι 2 σε αυτό που ονομάζεται "πειραματικός κινηματογράφος", οι 2 αυτοί
δημιουργοί ουσιαστικά φτιάχνουν μια ταινία μικρού μήκους στηριγμένοι στα ευρωπαϊκά πρότυπα, εστιάζοντας την προσοχή του θεατή σε αντικείμενα που με ένα περίεργο τρόπο έχουν κάποιον ιδιαίτερο ρόλο. Μια γυναίκα στα πρόθυμα της τρέλας και της απόγνωσης, αναγνωρίζει σε αυτά τα αντικείμενα την απειλή κατά της ζωής της. Κυκλική αφήγηση μιας ιστορίας απόγνωσης. 

Μια εμβληματική φιγούρα με μαύρη κάπα, πρόσωπο-καθρέπτη που απειλεί την γυναίκα. Μια παραλλαγή της φιγούρας αυτή χρησιμοποιήθηκε στην διάσημη ταινία τρόμου Scream και γενικά αποτέλεσε φιγούρα-σταθμός σε διάφορες άλλες β' διαλογής ταινίες τρόμου. Εσωτερικές ματιές στο κόσμο μιας διαταραγμένης ψυχής, ο καθρέπτης είναι ανελέητος, και ταυτόχρονα ο εσωτερικός κόσμος της... 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου